Bezprecedensowe tempo zmian we współczesnym świecie i wymagania, które stawia nauczycielom nowoczesna szkoła, z jednej strony w sposób znaczący wpływają na dydaktykę języków obcych, z drugiej zaś na przygotowanie nauczycieli języków obcych do zawodu. W chwili obecnej glottodydaktyka wkroczyła w fazę post-metodyczną, w nauczaniu/uczeniu się języków podkreśla się perspektywę ekologizmu, a w kształceniu nauczycieli kładzie się nacisk na rozwój autonomii, samodzielności w generowaniu wiedzy i zdobywaniu nowych umiejętności oraz otwartości na zmienność i dynamikę rzeczywistości. W niniejszym artykule pragniemy wyjaśnić sedno tej reorientacji i zarysować główne zasady, z których owe przekształcenia wynikają. Opisując krótko post-metodyczny model Kumaravadivelu (2003, 2006b), kreślimy ramy post-nowoczesnej glottodydaktyki. Wskazujemy jednocześnie, jak zmienność i nieprzewidywalność współczesnego świata przesądza o tym, że nauczyciel języka obcego, właściwie przygotowany do wykonywania swego zawodu, to przede wszystkim osoba otwarta, gotowa do uczenia się przez całe życie i do budowania teorii na podstawie praktyki, a równocześnie wykorzystująca praktykę by teorię umiejętnie modyfikować. To kreatywny profesjonalista nastawiony na rozpoznawanie i rozwiązywanie problemów.
Allwright, Richard (1991) „The Death of the Method?” Working Papers, Lancaster University 10; bs.
Cook, Guy (2000) Language Play, Language Learning. Oxford: Oxford University Press.
Järvinen, Heini-Marja (2009) „What has ecology to do with CLIL? An Ecological Approach in Content and Language Integrated Learning.” [W:] David Marsh D., Peter Mehisto, Dieter Wolff, Rosa Aliaga, Tuula Asikainen, María Jesús
Frigols-Martin, Sue Hughes, Gisella Lange (red.). CLIL Practice: Perspectives from the Field. Jyvaskyla: University of Jyvaskyla; 164–171.
Jodłowiec, Maria (2013) „Language Teacher Education as a Complex Adaptive System”. [W:] Elżbieta Mańczak-Wohlfeld, Maria Jodłowiec (red.) Exploring the Microcosm and Macrocosm of Language Teaching and Learning. Kraków: Jagiellonian University Press; 197–206.
Kramsch, Claire (2002) „Standard, Norm and Variability in Language Learning: A View from Foreign Language Learning Research”. [W:] Susan Gass, Kathleen Bardovi-Harlig, Sally Magnan Pierce, Joel Walz (red.) Pedagogical Norms for Second and Foreign Language Learning and Teaching: Studies in Honour of Albert Valdman. Amsterdam: John Benjamins; 59–79.
Kramsch, Claire (2008) „Ecological Perspective in Foreign Language Education.” Language Teaching 41(3); 389–408.
Kwiatkowska, Henryka (1997) Edukacja nauczycieli: konteksty–kategorie–praktyki, Warszawa: Instytut Badań Edukacyjnych.
Kumaravadivelu, Bala (2001) „Toward a Postmethod Pedagogy”. TESOL Quarterly 35; 537–560.
Kumaravadivelu, Bala (2003) Beyond Methods: Macrostrategies for Language Teaching. New Haven: Yale University Press.
Kumaravadivelu, Bala (2006a) „TESOL methods: changing tracks, challenging trends”. TESOL Quarterly 40; 59–81.
Kumaravadivelu, Bala (2006b) Understanding Language Teaching: From Method to Postmethod. London: Lawrence Erlbaum.
Lankiewicz, Hadrian (2015) Teacher Language Awareness in the Ecological perspective: A Collaborative Inquiry Based on Languaging. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.
Niżegorodcew, Anna (2009) „Conceptual and Research Aspects of Student-centred Intercultural Projects”. Formazione & Insegnamento 7(3); 175–180.
Nunan, David (1992) Research Methods in Language Learning, Cambridge: Cambridge University Press.
Pennycook, Alastair (1989) „The concept of method, interested knowledge, and the politics of language”, TESOL Quarterly 23; 589-618.
Prabhu, N.S. (1990) „There is no best method–why?” TESOL Quarterly 24; 161–176.
Stern, Hans (1992) Issues and Options in Language Teaching. Oxford: Oxford University Press.
van Lier, Leo (2007) „Action-based Teaching, Autonomy and Identity”. Innovations in Language Learning and Teaching. 1(1); 46–65.
Zawadzka, Elżbieta 2004) Nauczyciele języków obcych w dobie przemian. Kraków: Impuls.
