Tertium Linguistic Journal/ Półrocznik Językoznawczy Tertium

Vol 3, No 2 (2018)

Teoretyczne wybory, cięcia metodologiczne i przejścia między paradygmatami: trudności dialogu interdyscyplinarnego

Katarzyna Kwapisz-Osadnik, Françoise Collinet

Abstrakt

W niniejszym artykule podjęto próbę refleksji nad problemem wyboru zaplecza teoretycznego z jednej strony, a kwestią prowadzenia wywodu naukowego z drugiej – w obliczu współczesnego interdyscyplinarnego kierunku badań. Punkt wyjścia rozważań w tym zakresie stanowi rozumienie interdyscyplinarności we Francji oraz tezy Nowej Retoryki, ktόre same mogą być rozważane jako interdyscyplinarne. Co więcej Nowej Retoryki można używać, żeby opisać dialog między rόżnymi dyscyplinami. Odnosząc się do pojęcia predykat inaczej rozumianego w obszarze polskich i francuskich badań językoznawczych, w artykule opisano podstawowe dylematy, niezrozumienia i trudności w dialogu naukowym, wywodzącym się z różnych (francuskiej i polskiej) tradycji uniwersyteckich. W tym kontekście Nowa Retoryka mogłaby odegrać rolę platformy dialogu między badaczami reprezentującymi różne tradycje naukowe, gdyż z jednej strony bierze pod uwagę związek między i formacją badacza a przedwstępnymi postanowieniami, a z drugiej strony wprowadza termin „rozciągłość pojęć”, na którym argumentacja może opierać się. W prowadzeniu badań opartych na dialogu interdyscyplinarnego ważne jest „spojrzenie oddalone” (Lévi-Strauss, 1983), czyli pewien dystans do swojej dyscypliny, tradycji i dociekań tak, aby nasze prace naukowe stały się dostępne dla badaczy reprezentujących inne dyscypliny, ale przede wszystkim, aby możliwy był dialog w ramach tych samych dyscyplin.

 

Bibliografia

Besnier, J.-M. (2013). Seul le désordre est créateur. Pour en finir avec les bataillons disciplinaires. Hermès [Interdisciplinarité : entre disciplines et indisciplines], (67), 2131.

Bogacki, K., & Karolak, S. (1991). Fondements d’une grammaire à base sémantique. Lingua e stile, XXVI(3), 309345.

Bottomore, T. B. (1983). Introduction. In Interdisciplinarité et sciences humaines (p. 918). Paris: Puf.

Bourgeault, G. (2014). Transgresser les frontières pour mieux connaître son pays. In V. Lemay & F. Darbellay (Éd.), L’interdisciplinarité racontée. Chercher hors frontières, vivre l’interculturalité (p. 185204). Berne: Peter Lang.

Caillé, A. (1997). Présentation. Revue du Mauss, (10(2)), 520.

Catellin, S., & Loty, L. (2013). Sérendipité et indisciplinarité. Hermès [Interdisciplinarité : entre disciplines et indisciplines], (67), 3240.

Charaudeau, P. (2006). Discipline Sciences du langage. Consulté 4 mars 2018, à l’adresse http://www.patrick-charaudeau.com/Discipline-Sciences-du-langage.html

Charaudeau, P. (2012). Pour une interdisciplinarité focalisée dans les sciences humaines et sociales. Questions de communication, (17). https://doi.org/10.4000/ questionsdecommunication.385

Creissel, D. (2006). Syntaxe générale. Une introduction typologique. Paris: Hermès.

Daladier; A. (1978). Problèmes d’analyse d’un type de nominalisation en français et de certains groupes nominaux complexes, Thèse de Doctorat de 3e cycle, Université Denis- Diderot, Paris 7.

Delattre, P. (1994). Interdisciplinaires (Recherches). In Encyclopaedia Universalis (Vol. 12, p. 433438). Paris: Encyclopaedia Universalis.

Dominicy, M. (2007). Perelman et l’école de Bruxelles. Consulté à l’adresse http://digitheque.ulb.ac.be/fileadmin/user_upload/Web_Bibliotheques/images/bibliotheques/BECS/Perelman/Marc_Dominicy_Article_Perelman.pdf

Dufresne, J. (2014). De l’indisciplinarité à l’interdisciplinarité. In V. Lemay & F. Darbellay (Éd.), L’interdisciplinarité racontée. Chercher hors frontières, vivre l’interculturalité (p. 115124). Berne: Peter Lang.

Fuller, S. (2010). L’interdisciplinarité. La fin de l’image héroïque dans le marché des idées. In G. Origgi & F. Darbellay (Éd.), Repenser l’interdisciplinarité. Genève: Slatkine.

Gaatone, D. (2008). Le prédicat : pour quoi faire ?. Lidil, 37, 45-60.

Gardies, J.-L. (1975). Esquisse d’une grammaire pure. Paris: Vrin.

Giry-Schneider, J. (1987) Les prédicats nominaux en français : les phrases simples à verbe support. Genève-Paris: Droz.

Gross, M. (1968). Grammaire transformationnelle du français. Vol. 1, Syntaxe du verbe. Paris: Larousse.

Gross, M. (1994). Constructing Lexicon-grammars. In Computational Approaches to the Lexicon, Atkins and Zampolli (eds.), Oxford University Press, 213-263.

Gusdorf, G. (1983a). Passé, présent et avenir de la recherche interdisciplinaire. In Interdisciplinarité et sciences humaines (p. 3151). Paris: Puf.

Gusdorf, G. (1983b). Passé, présent et avenir de la recherche interdisciplinaire. In Interdisciplinarité et sciences humaines (p. 3151). Paris: Puf.

Hacking, I. (2010). Disciplinaire et satisfait. In G. Origgi & F. Darbellay (Éd.), Repenser l’interdisciplinarité. Genève: Slatkine.

Hagège, C. (1982). La Structure des langues. Paris: PUF.

Karolak, S. (1984). Składnia. In Z. Topolińska (Éd.), Gramatyka współczesnego języka polskiego. Warszawa: PWN.

Karolak, S. (2002). Podstawowe struktury składniowe języka polskiego. Kraków: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy

Koren, R. (2010). Quand l’interdisciplinarité est un « état d’esprit » critique et heuristique. Questions de communication, (18), 159170. https://doi.org/10.4000/ questionsdecommunication.418

Le Roux, R. (2013). Le difficile essor des échanges disciplinaires en France. Réception et diffusion de l’approche cybernétique. Hermès [Interdisciplinarité : entre disciplines et indisciplines], (67), 4247.

Lemay, V. (2014). Grandeur et misère de la connaissance contemporaine. In V. Lemay & F. Darbellay (Éd.), L’interdisciplinarité racontée. Chercher hors frontières, vivre l’interculturalité (p. 110). Berne: Peter Lang.

Lenoir, Y. (1995). L’interdisciplinarité : aperçu historique de la genèse d’un concept. Cahiers de la recherche en éducation, 2(2). https://doi.org/10.7202/1018204ar

Maillard, M. (2008). Le prédicat. Comment sortir de la Tour de Babel ?, Lidil, 37, 23-44.

Mc Mahon, W. E. (1976). Hans Reichenbach’s philosophy of grammar. The Hague: Mouton.

Morin, E. (1997). Sur la transdisciplinarité. Revue du Mauss, (10(2)), 2129.

Mouchtouris, A. (2014). L’interdisciplinarité : franchir des distances. In V. Lemay & F. Darbellay (Éd.), L’interdisciplinarité racontée. Chercher hors frontières, vivre l’interculturalité (p. 217229). Berne: Peter Lang.

Muller, C. (2013). Le prédicat. Entre (méta)catégorie et fonction. Cahiers de lexicologie, 102, 51-65.

Olbrechts-Tyteca, L. (1963). Rencontre avec la rhétorique. Logique et Analyse, 6 (2124), 318.

Perelman, C. (1952). Education et rhétorique. Revue belge de psychologie et de pédagogie, XIV(60), 129138.

Perelman, C. (1953). La vulgarisation scientifique, problème philosophique. Alumni, 21(4), 321323.

Perelman, C. (2012). Rhétoriques [articles publiés entre 1945 et 1969]. Bruxelles: Ed. de l’Université.

Perelman, C., & Olbrechts-Tyteca. (2008). Traité de l’argumentation. La nouvelle rhétorique. Bruxelles: Ed. de l’Université.

Rocher, G. (2014). L’interdisciplinarité : franchir des distances. In V. Lemay & F. Darbellay (Éd.), L’interdisciplinarité racontée. Chercher hors frontières, vivre l’interculturalité (p. 4956). Berne: Peter Lang.

Tesnière, L. (1959). Éléments de syntaxe structurale. Paris: Klincksieck.

Serendipity. (1989). In The Oxford English Dictionary (Vol. XV, p. 5). Oxford: Clarendon Press.