Każdy, kto śledził emocje, jakie w dzieciach budzi pisana z myślą o nich literatura, wie, że istnieją bohaterowie książek dla dzieci, którzy się nigdy nie starzeją – Alicja z Krainy Czarów i Ania z Zielonego Wzgórza, Mały Książę i Czarnoksiężnik z Krainy Oz, Kopciuszek i Piotruś Pan. Można wierzyć, że za sprawą książeczki przygotowanej przez Joannę Dybiec-Gajer Staś Straszydło oraz jego koleżanki i koledzy dołączą do tego grona. Uważam, że czytelnik Różdzki – i ten mały i ten dorosły – otrzymuje książeczkę śliczną, zabawną i ciekawą, skłaniającą zarówno do teoretycznych rozważań, jak i do refleksji nad losami tekstów, wędrujących przez różne epoki i obszary odmiennych kultur.

Z recenzji prof. dr hab. Elżbiety Tabakowskiej

Zamiar wydawniczy tekstu rodzi naturalne pytanie o potencjalny krąg – a może nawet rzesze – odbiorców. Lektura tekstu pozwala zakładać, że po książkę z całą pewnością sięgną specjaliści zainteresowani recepcją polskiej i obcojęzycznej literatury dziecięcej, historią przekładu, pasjonaci-bibliofile pragnący poszerzyć swoją wiedzę na temat historii jednej z najsłynniejszych książek dla dzieci czy po prostu czytelnicy, którzy na jakimś etapie swojego życia zetknęli się ze Złotą różdżką i teraz zapragną do niej powrócić, oddając się lekturze tekstu Joanny Dybiec-Gajer.

Z recenzji dr hab. Marii Mocarz-Kleindienst, prof. KUL

Spis treści

Wstęp – 160 lat Złotej różdżki

Część pierwsza: Złota różdżka: czytajcie dzieci, uczcie się, jak to niegrzecznym bywa źle

Prolog
Staś Straszydło
Przygoda złego Józia
Okropna historia o zapałkach
Czarne dzieci
O strasznym myśliwym
O Juleczku, co miał zwyczaj ssać palec
Historia bardzo smutna o chłopcu, który nie chciał jeść zupy
Pawełek wiercipięta
Jędruś gap
Straszliwy przypadek z parasolem

Część druga: Pierwowzory Złotej różdżki

Der Struwwelpeter oder lustige Geschichten und drollige Bilder
Stiopka Rastriopka. Rasskazy dla dietiej

Część trzecia: Struwwelpetriady – wybrane teksty

Kopciuszek dla grzecznych dzieci
Słuchaj dorosłych i starszych

Część czwarta: Struwwelpeter – nowe życie w języku polskim

Złota różdżka jako cymelium – krótka historia wydań w języku polskim
Zagadki Złotej różdżki
Niewidzialność tłumacza – Wacław Szymanowski jako domniemany autor przekładu
Stiopka Rastriopka – rosyjski antenat
Naśladownictwo – struwwelpetriady
Kopciuszek dla grzecznych dzieci
O Jasiu Dręczycielu, o Józiu Gapicielu, o Cesi Cmokosi i o spalonej Zosi
Słuchaj rodziców… i inne
Książki pierwsze i książki ostatnie – Złota różdżka we wspomnieniach czytelników
Perspektywa przekładoznawcza
Metoda – analiza punktów krytycznych
Dominanta utworu – między humorem a horrorem
Utracone Święta Bożego Narodzenia – rama utworu
Ciasteczka, czyli sztuka amplifikacji -„O Juleczku, co miał zwyczaj ssać palec”
Dopisane w tłumaczeniu – morały
Inne amplifikacje
Struwwelpetriady w przekładzie
Kopciuszek dla grzecznych dzieci
O Jasiu Dręczycielu…
Przekład intersemiotyczny – Złota różdżka w nowych odsłonach ilustracyjnych

Złota różdżka dziś – czytać czy nie czytać dzieciom?

Zakończenie – dreszczowiec raczej dla dorosłych

Bibliografia
Kalendarium
Zestawienie tytułów wierszy z polskich wydań Struwwelpetera i jego naśladownictw z pierwowzorami
Ogłoszenie konkursowe
Złota różdżka i struwwelpetriady w języku polskim – bibliografia z komentarzem
Rozmowa z ilustratorkami
Spis ilustracji do Części czwartej
Nota edytorska
Summary