Abstrakt
Uzyskanie uprawnień do wykonywania zawodu tłumacza przysięgłego, który w Polsce nadal należy do zawodów regulowanych, zakłada spełnienie prawnie określonych wymogów formalnych. Wśród nich nie znajdziemy jednak kompetencji miękkich, takich jak np. otwartość czy asertywność. Także opracowania naukowe na temat kompetencji tłumacza przysięgłego koncentrują się głównie na kompetencji językowej, kulturowej, tłumaczeniowej, wiedzy specjalistycznej, rzadziej kompetencji etycznej. Jednakże na podstawie omówionych w literaturze przedmiotu problemów związanych z wykonywaniem tego zawodu można ustalić kompetencje miękkie, które są przydatne lub niezbędne w pracy tłumacza przysięgłego. Celem artykułu jest próba usystematyzowania takich kompetencji miękkich.
Bibliografia
Biel, Łucja (2017) „Egzamin na tłumacza przysięgłego a realia wykonywania zawodu: głos krytyczny w sprawie weryfikowania kompetencji kandydatów na tłumacza przysięgłego”. Rocznik przekładoznawczy. Studia nad teorią, praktyką i dydaktyką przekładu, 12/2017; 33–40.
Chaumien, Giselle (2016) „Soft Skills im Tagesgeschäft: Was Auftraggeber sich von Übersetzern wünschen”. MDÜ 4/2016; 29–32.
Cieślik, Bolesław, Kierzkowska, Danuta, Michalska, Anna, Staniszewska-Kowalak, Dorota, Jacek Zieliński (2018), Tłumacz przysięgły. Status prawny i zawodowy. Warszawa: Wydawnictwo Translegis.
Dybiec, Joanna (2008) „W poszukiwaniu normy? Problematyka kształcenia tłumaczy przysięgłych a Kodeks tłumacza”. Rocznik Przekładoznawczy. Studia nad teorią, praktyką i dydaktyką przekładu, 3-4; 261–270.
Dybiec-Gajer, Joanna (2012) „Kompetencje profesjonalnego tłumacza a kształcenie i sukces zawodowy. Model kompetencji EMT z perspektywy polskich tłumaczy Parlamentu Europejskiego”. [W:] Maria Piotrowska, Artur Czesak, Aleksander Gomola, Sergiy Tyupa (red.), Kompetencje tłumacza. Tom dedykowany prof. dr hab. Elżbiecie Tabakowskiej. Kraków: Tertium.
Hejwowski, Krzysztof (2004) Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu. Warszawa: Kantor Wydawniczy Zakamycze.
Jeruszka, Urszula (2016) Kompetencje. Aspekty teoretyczne i praktyczne. Warszawa: Difin.
Kierzkowska, Danuta (2011) Kodeks tłumacza przysięgłego z komentarzem. Warszawa: Tepis.
Klimkowska, Katarzyna, Konrad Klimkowski (2015) Kształtowanie kompetencji świadczenia usług tłumaczeniowych z perspektywy przyszłych tłumaczy. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curii-Skłodowskiej.
Kubacki, Artur D. (2012) Tłumaczenie poświadczone. Status, kształcenie, warsztat i odpowiedzialność tłumacza przysięgłego. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.
Mayoral Asensio, Roberto (2003) Translating Official Documents. Manchester: St. Jerome Publishing.
Mendel, Anna (2011) Raport z badania ankietowego na temat jakości tłumaczenia w postępowaniu karnym. [pobrane z www.tepis.org.pl. Data ostatniego dostępu: 03.04.2018]
Ndiaye, Iwona A. (2011) „Kształcenie tłumaczy ustnych w kontekście wymogów egzaminu państwowego na tłumacza przysięgłego”. Rocznik przekładoznawczy. Studia nad teorią, praktyką i dydaktyką przekładu, 6/2011; 179–191.
Pieńkos, Jerzy (2003) Podstawy przekładoznawstwa. Od teorii do praktyki. Kraków: Kantor Wydawniczy Zakamycze.
Razborsek, Aleksandra (2015) „Des Dolmetschers Nöte“. [W:] Der Richter und sein Dolmetscher – gut gedolmetscht fair verhandelt. 19–24 [pobrane z www.gerichte-zh.ch. Data ostatniego dostępu: 03.04.2018].
Scheller-Boltz, Dennis (2010) „Kompetenzanforderungen an Übersetzer und
Dolmetscher“. Das Wort. Germanistisches Jahrbuch Russland; 213–233.
Stolze, Radegundis (2014) Praxishandbuch Urkundenübersetzung. Fertigkeiten. Terminologie. Rechtssprache. Tübingen: Stauffenburg.
Thormann Isabelle (2011) „Qualifikationen und Kompetenzen von Sprachmittlern im Justizbereich”. MDÜ, 1; 10–14.
Tryuk, Małgorzata (2006) Przekład ustny środowiskowy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Tryuk, Małgorzata (red.) (2010) O tłumaczach, prawnikach, lekarzach i urzędnikach. Teoria i praktyka tłumaczenia środowiskowego w Polsce. Warszawa: Bel Studio.
Tymczyńska, Maria (2015) “Aktywne słuchanie”. [W:] Agnieszka Chmiel, Przemysław Janikowski (red.), Dydaktyka tłumaczenia ustnego. Katowice: Stowarzyszenie Inicjatyw Wydawniczych;104–124.
Zieliński, Lech (2011) “Egzamin na tłumacza przysięgłego a norma i jakość przekładu tekstów prawnych oraz prawniczych”, Rocznik przekładoznawczy. Studia nad teorią, praktyką i dydaktyką przekładu, 6/2011; 117-130.
Zieliński, Lech (2016) „Garść uwag o potrzebie optymalizacji komunikacji między tłumaczami przysięgłymi a przedstawicielami organów ścigania, sposobach jej osiągnięcia i potencjalnych korzyściach”. Comparative Legilinguistics International Journal for Legal Communication, 25/2016; 111–128.